حد مجاز صدا، طبق استانداردهای بین المللی، حداكثر 85 دسیبل برای هشت ساعت كار مداوم روزانه بدون استفاده از وسایل محافظت شنوایی است.
صداهای بلند بیش از حد مجاز، به سیستم شنوایی آسیب می رسانند.
كم شنوایی به دو صورت موقت و دائم بروز می یابد(توضیحات کامل تر در مقاله مربوط به کم شنوایی ناشی از نویز).
كم شنوایی موقت معمولا بعد از 24 ساعت استراحت و قرار نگرفتن در معرض صدای بلند برطرف می شود و میزان شنوایی به حالت اول بازمی گردد.
اما در كم شنوایی دائم معمولا فرد احتیاج به استفاده از سمعک خواهد داشت.
حد مجاز صدا طبق استانداردهای بین المللی
شاغلین در محیط هایی كه 85 دسیبل صدا در آن وجود دارد، باید روزانه حداكثر 8 ساعت در این محیط قرار بگیرد.
به ازای هر پنج دسیبل افزایش صدا باید ساعت كار فردی كه در معرض این میزان صدا قرار دارد، به نصف كاهش یابد.
به عنوان مثال اگر شدت صدا به 95 دسیبل افزایش یافت، ساعت كاری باید به 2 ساعت و در 100 دسیبل ساعت كاری باید به یك ساعت در روز برسد.
البته این استانداردها برای كار كردن بدون استفاده از وسایل حفاظت شنوایی است و اگر از وسایل حفاظت شنوایی یعنی گوشی های محافظ استفاده شود، می توان روزانه 8 ساعت در معرض صدایی با 100 دسیبل نیز قرار گرفت.
از آنجایی که صدا از طریق راه استخوانی نیز به گوش ها منتقل می شوند،گوشی های محافظ و وسایل حفاظت شنوایی ، تنها می توانند 25 دسیبل از شدت صدا بكاهند و ورود صدا از طریق راه های هوایی را كم كنند اما نمی توانند از انتقال ارتعاشات صدا كه از طریق مسیر استخوانی به عصب گوش منتقل میشوند را بكاهند.
افرادی كه در محیط های صنعتی مشغول به كار می شوند، باید پیش از استخدام،وضعیت شنوایی آن ها بررسی و بعد از آن نیز هر 6 ماه یك بار مورد ارزیابی شنوایی قرار گیرند تا در صورت بروز افت شنوایی، از پیشرفت آن پیشگیری شود.